All hail the Supreme Leader
Door: David en Frank
Blijf op de hoogte en volg diaconaal project
22 Juli 2015 | Moldavië, Purcari
Vandaag was een behoorlijk pittig dagje. Nadat we in alle vroegte ons bed uit gedwongen werden door dictator Hofman, besloten we dat het tijd was om in opstand te komen. Na het ontbijt zijn de meesten daarom terug gegaan naar bed, hoewel de laatste kolommen nog afgemaakt moesten worden. Nadat onze grote leider ons weer ons bed uit had gesleurd, hebben we de laatste kolommen in recordtempo afgemaakt. Vazal Stitselaar had uit naam van de commandant immers gedreigd met lijfstraffen (oftewel een hele dag batsen). Opvallend hierbij was wel dat de despoot die luistert naar de naam Jessica, haar dag gevuld heeft met niets dan het lezen van ‘Het verloren symbool’ van Dan Brown. Terwijl wij het hier moeten doen zonder moderne technologie, las zij dat boek op haar e-reader, terwijl ze naast zich haar telefoon (ter grootte van de gemiddelde plasma-tv) had liggen.
Dit was de druppel die de emmer deed overlopen. Wij hebben uit protest de werkschoenen uitgedaan, en de slippers aangetrokken, en zijn naar de winkel gelopen voor een fles frisdrank en een heerlijk Moldavisch ijsje. Maar, geloof het of niet, ook hier maakte de tiran misbruik van, zo bleek later. Toen wij namelijk weer terug wilden gaan, bedacht hielenlikker Stitselaar dat zij hem had opgedragen ook een ijsje voor haar mee te nemen. Uit vrees voor de consequenties sprintte hij, alle snelheidsrecords brekend, terug naar de winkel. En beste lezers, met geen woord is de woeste blik van de hoge bazin te beschrijven toen Stefan enkele seconden na ons terugkwam met een ijsje. Mevrouw had immers te lang naar haar smaak zitten wachten in de brandende zon (ook al stonden degenen die geen ijs hoefden haar koelte toe te wuiven met handdoeken, terwijl ze een glas ijswater binnen handbereik had).
Na de lunch, waar zij uiteraard als eerste voor zich liet opscheppen, besloot zij dat het tijd was voor een (broodnodig, red.) schoonheidsslaapje. Hier maakten de meesten gebruik van om bij te slapen, of enkele afleveringen Game of Thrones te kijken. Frank was echter zo afgebeuld door de dictatuur, dat hij al na een halve aflevering uiteraard al zittend in slaap viel. Om in alle rust verzetsplannen te smeden, besloten Stefan, Niels, Mirjam en David een wandelingetje te gaan maken. Via het wijnchateau van Purcari en een aantal weilanden vol geiten, koeien en distels, kwamen zij echter terug zonder concreet plan. Uiteindelijk bleek het netwerk van beveiliging rondom de slavendrijfster te complex om in 1 wandelingetje te ontrafelen. Wellicht kan er morgen een vervolg worden gegeven aan de pogingen die vandaag zijn ondernomen. Wij zullen overwinnen! HAKKA HAKKA….HU!
PS. Omdat ook wij onderhevig zijn aan de censuur van dictator Hofman, zijn wij gedwongen een meer objectieve beschrijving van de dag te geven. Hier komt hij:
We hebben vandaag praktisch niks uitgevoerd, en een lekker ijsje gegeten.
PPS. Om anoniem te blijven zullen wij onze namen niet onder dit bericht zetten.
F.v.d.H. en D.R.
Dit blog is goedgekeurd door het ministerie van propaganda, onder verantwoording van Supreme Leader J. Hofman, first of her name, protector of the realm, queen of the Andals and the First Men, Heerser over wereldzeeën, Waar haar paard loopt zal geen gras groeien.
Dit was de druppel die de emmer deed overlopen. Wij hebben uit protest de werkschoenen uitgedaan, en de slippers aangetrokken, en zijn naar de winkel gelopen voor een fles frisdrank en een heerlijk Moldavisch ijsje. Maar, geloof het of niet, ook hier maakte de tiran misbruik van, zo bleek later. Toen wij namelijk weer terug wilden gaan, bedacht hielenlikker Stitselaar dat zij hem had opgedragen ook een ijsje voor haar mee te nemen. Uit vrees voor de consequenties sprintte hij, alle snelheidsrecords brekend, terug naar de winkel. En beste lezers, met geen woord is de woeste blik van de hoge bazin te beschrijven toen Stefan enkele seconden na ons terugkwam met een ijsje. Mevrouw had immers te lang naar haar smaak zitten wachten in de brandende zon (ook al stonden degenen die geen ijs hoefden haar koelte toe te wuiven met handdoeken, terwijl ze een glas ijswater binnen handbereik had).
Na de lunch, waar zij uiteraard als eerste voor zich liet opscheppen, besloot zij dat het tijd was voor een (broodnodig, red.) schoonheidsslaapje. Hier maakten de meesten gebruik van om bij te slapen, of enkele afleveringen Game of Thrones te kijken. Frank was echter zo afgebeuld door de dictatuur, dat hij al na een halve aflevering uiteraard al zittend in slaap viel. Om in alle rust verzetsplannen te smeden, besloten Stefan, Niels, Mirjam en David een wandelingetje te gaan maken. Via het wijnchateau van Purcari en een aantal weilanden vol geiten, koeien en distels, kwamen zij echter terug zonder concreet plan. Uiteindelijk bleek het netwerk van beveiliging rondom de slavendrijfster te complex om in 1 wandelingetje te ontrafelen. Wellicht kan er morgen een vervolg worden gegeven aan de pogingen die vandaag zijn ondernomen. Wij zullen overwinnen! HAKKA HAKKA….HU!
PS. Omdat ook wij onderhevig zijn aan de censuur van dictator Hofman, zijn wij gedwongen een meer objectieve beschrijving van de dag te geven. Hier komt hij:
We hebben vandaag praktisch niks uitgevoerd, en een lekker ijsje gegeten.
PPS. Om anoniem te blijven zullen wij onze namen niet onder dit bericht zetten.
F.v.d.H. en D.R.
Dit blog is goedgekeurd door het ministerie van propaganda, onder verantwoording van Supreme Leader J. Hofman, first of her name, protector of the realm, queen of the Andals and the First Men, Heerser over wereldzeeën, Waar haar paard loopt zal geen gras groeien.
-
22 Juli 2015 - 17:00
Jeannette Stitselaar:
Hahaha...geweldig!!
Volgens mij komen jullie er nog genadig af met deze dictator!!
Ik kan jullie verzekeren dat zij zoveel Games of Thrones gekeken
heeft, dat ze wel ergere straffen kan bedenken....(of eigenlijk
mogen jullie blij zijn dat je nog leeft).
Heerlijk hoor, dat sfeertje!
Geniet nog even met z'n allen...het is zaterdag voor je t weet!!
Liefs Jeannette -
22 Juli 2015 - 17:47
Ellen Hofman:
Lieve Jes, wat een complimenten van FvdH en DR. Ik begrijp dat je een hele goede teamleidster bent. Je zult je slaafjes nog missen eenmaal in Nederland. Maar dan staan papa en ik natuurlijk weer tot je dienst ;).
En verder... Nog 1 dag de zweep erover. Ik hoop dat het allemaal af komt maar zo niet, jullie kunnen trots zijn op jezelf. Ik ben dat in ieder geval wel! Op jullie dan hè. Veel liefs uit een zonnig Hoevelaken. -
22 Juli 2015 - 21:57
Barbara:
Hallo allemaal,
Nadat ik het bovenstaande had gelezen, wist ik even niet hoe ik moest reageren....;)
Trouwens : nu nog niet eigenlijk.........:)
Ik wil alleen maar even laten merken dat ik het verslag weer gelezen heb !
Op mijn kalender stond vandaag :
- just when the caterpillar thought the world was over
it became a butterfly -
Een goede laatste werkdag toegewenst !
Lieve groeten,
Barbara. -
22 Juli 2015 - 22:21
Melissa:
We zijn bijna allemaal met stomheid geslagen blijkbaar :-). Lekker natuurlijk zo'n dagje vrij maar kan me voorstellen dat jullie liever nog ff door wilden buffelen. Was er geen materiaal meer? Hopelijk kunnen jullie morgen weer knallen!
Liefs
-
22 Juli 2015 - 22:49
Liesbeth:
Hallo "harde werkers",
Na z'n dagje rust zal het morgen nog wel een dagje bikkelen zijn. Maak er nog een mooie laatste werkdag van en dan is het alweer vrijdag om de koffers te gaan pakken. We kijken uit naar zaterdag om jullie weer in onze armen te sluiten! Maak er als team een mooie afsluiting van, want deze ervaring in Moldavië is bagage in jullie rugzak waar jullie allemaal energie uit kunnen putten en nog vaak aan terug zullen denken. Odin, we missen je enorm!
Een warme groet voor jullie allen en een dikke kus voor Odin. Liefs Liesbeth -
22 Juli 2015 - 22:54
Dinie Beitler:
Hallo allemaal
Na het vele werk dat al hebben gedaan is het heerlijk om een dagje te ontspannen.
Volgens mij gaan jullie elkaar nog missen volgende week.
En een ijsje is altijd lekker.
Wens jullie morgen nog eenfijne werk
dag toe.
En dan gaat de thuis reis alweer bijna beginnen.
Wil jullie een goede reis terug toewensen.
Mijn petje af voor jullie allemaal.
Lieve groetjes Jan en Dinie beitler
-
23 Juli 2015 - 08:28
Jan Roos:
All animale are equal but Some animals are more equal........
Go for it Jessica ! -
23 Juli 2015 - 18:39
Ellie:
Heerlijk, dit blog! Geweldig hoe jullie elkaar op de hak nemen. Mooie reactie van Jeannette. Ik hoop dat jullie vandaag een goede laatste werkdag hebben gehad. Mochten jullie je morgen gaan vervelen als al dat werk ineens stil staat, studeer dan vast een Moldavisch lied in voor de kerkdienst van de startzondag. Onder de zweep van David en Aart. ;-) -
23 Juli 2015 - 18:41
Jan Hofman:
Lieve Jes,
Jan Roos Orwell heeft gelijk. Echte leiders vinden pas later erkenning. Na deze blog ben ik nog meer trots op je dan ik al was.
Ook trots op jullie ploeg. Geweldig dat jullie je nek uitsteken voor de Molvies. In het museum voor de Nobelprijwinnaars in Stockholm zag ik deze:
There is a greater desire to do good in the world.
Young people want to do something that matter.
Door Jody Williams
jody is een Amerikaanse lerares die in 1997 de Nobelprijs voor de vrede won. Zij kreeg die prijs in haar pogingen om anti-persoonsmijnen te verbieden en op te sporen. Juist omdat onschuldige burgers (lees kinderen) daar maar al te vaak slachtoffer van worden.
Net als Jody maken jullie het verschil.
Jullie maken waar en laten zien dat het anders kan en moet op de wereld. Dat er kansen zijn. En dat jullie die benutten.
En daar kan de generatie aan jullie voorafgaand alleen maar stil zwijgend, goedkeurend en tevreden naar kijken. Respect. Je vader
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
